Patroni dobrej śmierci byli wzywani w ostatnich chwilach życia człowieka. Prosiło się ich także o ocalenie od nagłej śmierci.
Najbardziej znani z nich to św. Józef, św. Barbara, św. Krzysztof, św. Agata, św. Archanioł Michał, św. Andrzej Bobola.
Święta Barbara była córką bogatego poganina. Pod wpływem Orygenesa z Aleksandrii przyjęła chrzest i złożyła śluby czystości. Ojciec ukarał ją za to, zamykając w wieży. Ani odosobnienie ani głód nie złamały dziewczyny, nie wyrzekła się wiary. Wtedy ojciec oskarżył córkę przed sądem. Nie pomogły chłosty ani inne tortury zadawane Barbarze. Zabił ją własny ojciec, który po podniesieniu miecza zginął rażony piorunem.
Święta została patronką ludzi wykonujących niebezpieczne zawody, chroniła przed pożarami i uderzeniami pioruna, przypisywano jej też opiekę nad śmiertelnie chorymi. W ikonografii przedstawiana jest z palmą męczeństwa, monstrancją, mieczem i miniaturą wieży.