16 sierpnia 1898 r. w północno-zachodniej części Parku Szczytnickiego, na dzisiejszym skwerze Zbyszka Cybulskiego, stanął pomnik Polującej Diany, rzymskiej bogini łowów i przyrody. Po 70 latach pomnik powrócił na swoje miejsce.
Autorem dzieła był Ernst Seger, niemiecki rzeźbiarz urodzony w Nysie, który ukończył Wrocławską Królewską Akademię Sztuk i Rzemiosła Artystycznego, a później doskonalił warsztat w pracowni Christiana Behrensa (od 1886 r.) oraz Auguste’a Rodina (lata1839–1884) w Paryżu.
Pomnik Diany w latach przedwojennych stał się jedną z największych atrakcji miasta, o czym świadczyły liczne pocztówki z wizerunkiem bogini, chętnie wysyłane krewnym przez ówczesnych wrocławian. Do 1945 r., pomimo zawieruchy wojennej, rzeźba Polującej Diany stała na cokole. Potem, tuż po wojnie, figura nagle zniknęła, został tylko postument z granitowych skał. Nie wiadomo, co się z nią stało.
Chociaż pomnik nie odnalazł się, powstała idea jego rekonstrukcji i po 70 latach Diana powróciła na swoje miejsce. Dziś możemy ją oglądać w tym samym miejscu, co przed wojną. Autorem rekonstrukcji pomnika jest artysta rzeźby Ryszard Zarycki. Pomysłodawcami natomiast Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Polski Związek Łowiecki i prezydent miasta.
MW
2016-03-23