Wszystko zależy od tego, jak postrzegamy starość – czy jest ona kojarzona jako kres życia, czy czas, który może przynieść nowe doświadczenia.
Ważne jest, by zwracać uwagę na to, jaki obraz późnej dorosłości mają dzieci, młodzież, młodsi dorośli i dorośli w średnim okresie życia. Zwykle nie rozumiemy i nie doceniamy wpływu, jaki ten obraz wywiera na to, jak przeżywamy okres życia, w którym akurat jesteśmy, na poziom naszego optymizmu, na nasze samopoczucie. Jeżeli ktoś ma czarny obraz późnej dorosłości (starości), niczego się po tym okresie nie spodziewa, nie jest on dla niego obietnicą, to każdy okres życia, który będzie akurat przeżywał, będzie zabarwiony na czarno.
Jeżeli natomiast późną dorosłość widzi się jako mogącą przynieść nowe doświadczenia, jeżeli ma się pragnienie przeżycia także w tym okresie czegoś ekscytującego, to wtedy ma się poczucie swobody w każdym wcześniejszym okresie życia, umożliwiające doświadczanie tego, co wokół nas, w sposób bezpieczny, pełen zaufania i akceptowany przez siebie i innych.